Yeni döneme son şampiyon apoletiyle girmek baş olarak ciddiyet ister. Trabzonspor ligin yenisi İstanbulspor karşısına o ciddiyeti oturtmuş olarak çıktı.
Artık bir amaç takımıysan başlangıçlar çok kıymetlidir.
Trabzonspor’un solunun Trezeguet’in oyun tarzı ile birlikte fark edilir bir değişime uğradığı kesin. O bölge 2-3 düzey hızlandı. Doğal ki bu değişimin en az yüzde 50’sine katkı veren Eren Elmalı gücü de gözardı edilemez. Birinci yarıda yüklü olarak atak, ikinci yarı ise savunma katkısıyla Trabzon’a ilaç olan bir solbek kavuşması izledik. Sahanın topla en çok bulaşan ismiydi. Yalnızca çizgide değil, göbekten içeriye gerçek yaptığı driplinglerle yerleşik savunmayı bozan adam rolüne geçmesi de Avcı’nın iştahını fevkalade kabartıyordur. Nazarlıklar asılsın. Elmalı için rahatlıkla nokta transfer diyebiliriz.
Diğer tarafta ise Larsen’de tam bir Novak havası var. Durum bilgisi kısmen daha yeterli oturmuş, gol yoklaması çeken bir bek kumaşı. Peres döndükten sonra oradaki forma savaşı nasıl olacak çok merak ediyorum.
Trabzonspor’da ülkü dizilim arayışı gelecek haftaların konusu olacak. Bunun en büyük nedeni iki 8 numara ile oynadığında birinin randımanının aşağı çekmesi üzere gözüküyor. Hem Bakasetas hem Abdülkadir alanda olunca akan oyunda duruma girme işi düşünce oluyor. İstikrar çok net değil üzere. Topu kimin taşıyacağı kararsızlığı çok fazla hissediliyor. Set oyununda yay önündeki Bakasetas fevkalade silah lakin kontra yakaladığında Ömür vazgeçilmez. Hamsik’in de dönmesiyle o istikrarın yavaştan oturacağı kanaatindeyim.
İşin özü ligin denetimli oyununda hala en uygun kadrosu Trabzonspor. Tempoyu istediği üzere aşağı üst çekebiliyor. Bence bu çok değerli.
Savunma eksiği var. Dorukhan orada süreksiz bir tahlil. Lakin buna karşın 2 resmi maçta da gol yememesi ekip savunmasındaki işleyişin korunduğunu gösterir. Hugo’nun yanına çevik, düzgün ayaklı bir stoper oturtulursa (Uğurcan’ın da kaldığı bir senaryoda) tekrar gol atılması çok güç bir kadro olunur.
Ümit Genç